به گزارش تجارت، معدن و فولاد: بنا بر آمار منتشرشده توسط انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، صادرات چهارماه اول سال 1403، کاهش چشم‌گیری را تجربه کرده است. سوال اساسی این جاست که دلیل کاهش تولید فولادی‌ها و کاهش صادرات آن‌ها چیست؟
انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران آمار صادرات چهار ماهه سال ۱۴۰۳ زنجیره فولاد کشور را منتشر کرد که بر این اساس حجم صادرات آهن و فولاد کشور، ۱۴ درصد معادل تقریبی ۶۰۰ هزار تن به ارزش حدود ۲۷۰ میلیون دلار کاهش داشته است.
بنا بر آمار ارائه‌شده، حجم صادرات چهارماهه سال جاری آهن اسفنجی کاهش 23 درصدی، تیرآهن کاهش 7.6 درصدی و انواع فولاد میانی، اعم از اسلب، که بخش بزرگی از صادرات صنایع فولادی را شامل می‌شود، 47 درصد کاهش داشته است.
مطالعه بیشتر: ساماندهی قطعی برق در واحدهای تولیدی فولاد
در این زمینه باید اشاره کرد که صادرات فولاد، بخش بزرگی از درآمد ارزی ایران را رقم می‌زند. این صنعت همواره زیر تیغ مشکلات داخلی متعدد بوده و حالا با کاهش 14 درصدی حجم صادرات آهن و فولاد روبه‌رو شده است.
سوال اساسی این جا است که چرا روند تولید و صادرات متوقف شده است؟ گمانهزنیهای بسیاری در این مورد وجود دارد؛ از مشکلات تخصیص ارز به فولادی‌ها تا تامین برق و قطعی‌های پی در پی صنایع فولادی. سالیان سال است که فولادی‌ها نسبت به این مشکلات اعتراض خود را بیان کرده‌اند. ازجمله مشکلات ارزی می‌توان به الزام به بازگشت ارز صادراتی به نرخ نیما در برخی محصولات فولادی اشاره کرد. اما نکته مورد توجه که به نظر می‌رسد دلیل اصلی کاهش تولید باشد، قطعی‌های پی در پی برق فولادی‌ها است.
مطالعه بیشتر: کارخانجات فولاد ایران تعطیل می‌شوند؟/ زیان ۴ میلیارد دلاری در تولید فولاد
عامل اصلی کاهش صادرات فولادی‌ها
بهرام سبحانی، رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، در مردادماه سال جاری ضمن اشاره بر گرفتاری‌ها و چالش‌های ناشی از محدودیت‌های برق و ناترازی‌های انرژی، اعلام کرد که روند کاهشی صادرات در سه ماهه سال جاری نسبت به مدت مشابه سال گذشته، ناشی از محدودیت‌های برق و اعمال زودتر از موعد آن و از ابتدای خرداد ماه بوده که منجر به کاهش تولید و کاهش صادرات شده است.
او عنوان کرده است که محدودیت برق یکی از مهم‌ترین بحران‌ها برای مجموعه صنعت فولاد است. برای دو ساعت قطعی برق فولادی‌ها، از حدود دو تا سه ساعت پیش از زمان قطعی، باید تولید را متوقف کرد تا بتوان خطوط را تخلیه کرد. از سوی دیگر، بلافاصله پس از وصل شدن برق از همان لحظه اول، نمی‌توان تولید را از سر گرفت و باید شرایط لازم برای تولید را فراهم کرد. بنابراین چند ساعت هم در این مقطع، تولید متوقف است. بر این اساس قطعی دو ساعته برق برای فولادی‌ها، حدود هشت ساعت، را برای تولید از دست می‌دهد.
این اظهارات نشان می‌دهد که روند قطعی‌های برق، خسارات زیادی به فولادی‌ها زده است و شاید دلیل کاهش 14 درصدی صادرات فولاد، همین قطعی‌های پی در پی برق باشد. قطعی‌های مکرر صنایع، در روند تولید آن‌ها مشکلات بزرگی را رقم زده و از این رو، فولادی‌ها نیز از این ضرر و زیان‌ها در امان نبوده‌اند.
عدم تخصیص برق تولیدی فولادی‌ها
بنا بر قانون مانع‌زدایی از صنعت برق، صنایع مکلف شدند که با احداث نیروگاه‌های خوتامین، برق موردنیاز خود را تامین کنند. این اتفاق در صنعت فولاد نیز رخ داده است. در حالی که نیاز برق فولادسازان حدود ۴۰۰۰ مگاوات است، همین میزان ظرفیت تولید برق توسط صنایع فولادی انجام شده است اما برق نیروگاه‌های خودتامین فولادسازان هم به آن‌ها داده نمی‌شود.
این موضوع نشان می‌دهد که نه تنها وزارت نیرو با خاموشی‌های پی در پی، روند تولید و صادرات این صنعت را با مشکل مواجه کرده، بلکه با تخصیص ندادن برق تولیدی خودشان، آن‌ها را متحمل ضرر و زیان‌های فراوانی کرده است.
