به گزارش تجارت، معدن و فولاد: امروزه ایران با یکی از تعیین‌‌‌کننده‌‌‌ترین چالش‌‌‌های زیرساختی خود در دهه‌‌‌های اخیر روبه‌‌‌رو است که ابعاد آن بسیار فراتر از قطعی‌‌‌های معمولی برق عمل می‌کند.
ناترازی در عرضه و تقاضای انرژی الکتریکی که طی چهار تابستان متوالی صنایع کشور را هدف گرفته، شرایطی ایجاد کرده که صنایع معدنی و فولاد با خسارات بی‌‌‌سابقه‌‌‌ای مواجه شده‌‌‌اند. خسارت ۷ تا ۸ میلیارد دلاری تنها در صنعت فولاد، رقمی است که معادل صادرات تقریبا یک‌ساله این بخش محسوب می‌شود و نشان‌‌‌دهنده عمق خسارت‌هایی است که در حال تحمیل شدن بر اقتصاد کشور است.
ویژگی منحصربه‌‌‌فرد این بحران در ایران، ماهیت آن در مقایسه با سایر بحران‌های جهانی است. برخلاف کشورهایی که با حوادث طبیعی، حملات سایبری یا آسیب‌‌‌های ناگهانی به شبکه برق مواجه شده‌‌‌اند، ایران با یک مشکل ساختاری و پیش‌بینی‌‌‌پذیر دست‌‌‌وپنجه نرم می‌کند که ریشه در عدم‌تعادل تولید و مصرف انرژی دارد. این مساله که از سال ۱۴۰۰ به‌‌‌طور جدی آغاز شده، به‌‌‌مثابه یک آسیب مزمن عمل کرده که هرساله در فصول گرم اوج می‌گیرد و پیامدهای آن بر صنایع تخصصی مانند معدن و فولاد که به انرژی مداوم وابسته‌‌‌اند، ویرانگر است.
اهمیت این موضوع زمانی بیشتر آشکار می‌شود که بدانیم صنایع معدنی ایران نه‌‌‌تنها در ساختار اقتصادی داخلی نقش کلیدی دارند، بلکه به‌‌‌عنوان یکی از قطب‌‌‌های مهم تولید فولاد، آلومینیوم، روی و سایر فلزات در سطح جهانی شناخته می‌‌‌شوند. وقفه در تولید این صنایع نه‌‌‌تنها بر زنجیره تامین داخلی تاثیر می‌‌‌گذارد، بلکه موقعیت رقابتی ایران در بازارهای صادراتی را نیز به خطر می‌‌‌اندازد. در شرایطی که کشور به دنبال کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و تقویت صادرات غیرنفتی است، قطعی‌‌‌های مکرر برق مانند موانع غیرقابل عبوری در مسیر این اهداف عمل می‌کنند.
منبع: فاطمه صالحی
