تصور غالب این است که اگر در محدودیت انرژی با یک بخش (مثل فولاد) برخورد شود، تبعات اجتماعی کمتری دارد اما فولاد کشور به دلایل مختلف مستحق این برخورد نیست. فولاد پس از پتروشیمی بزرگ‌ترین صنعت کشور است و ۳۰ میلیارد دلار ارزش جایگزینی صنعت فولاد کشور است؛ در این شرایط جریانی علیه صنعت با تاکید بر ضعیف بودن فناوری و بالا بودن مصرف حامل‌های انرژی در افکار عمومی علیه فولاد شکل گرفته و گفته می‌شود صنعت فولاد ایران نسبت به جهان پس‌رفت فناورانه دارد و یا اینکه مصارف آن بالاست، در صورتی که این طور نیست و بیشتر نوعی فرافکنی است.

سید رسول خلیفه سلطانی، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با انتقاد از محدودیت‌های بی سابقه تأمین برق که برای کارخانجات فولادی کشور اعمال شده، گفت: با گذشت کمتر از ۲۰ روز از آغاز سال ۱۴۰۴، صنایع فولادی با محدودیت‌های شدید و غافلگیرانه برق مواجه شده‌اند. این محدودیت‌ها به کاهش ۳۰ تا ۵۰ درصدی تامین برق واحدها انجامیده و در مواردی حتی به ۸۰ درصد نیز می‌رسد. چنین شرایطی که در سال‌های اخیر بی‌سابقه بوده، مشکلات جدی برای تولید و ادامه فعالیت این صنعت به‌وجود آورده است.

به گفته دبیر انجمن فولاد، پیگیری‌های فشرده صنعتگران، تولیدکنندگان و انجمن‌های صنفی حاکی از این است که این بسته که مورد حمایت جمعی صنعتگران کشور است، در کمیسیون اقتصادی دولت معطل مانده است‌‌.

دبیر انجمن فولاد با تقدیر از پیگیری های مجدانه وزارت صمت برای تامین انرژی مورد نیاز واحدهای تولیدی تصریح کرد: ضمن آنکه محدودیت های ملی کشور در حوزه انرژی را درک می کنیم اما در عین حال از وزارت نفت هم انتظار داریم به صورتجلسه های توافق شده خود با وزارت صمت که همین محدودیت ها را هم در نظر گرفته، متعهد باشد و سهمیه گاز مورد نیاز فولادسازان را تامین کند چرا که اگر صنعت نتواند تولید کند، در نهایت اقتصاد ملی و مردم کشور متضرر خواهند شد.