آمار تولید فولاد در نخستین ماه سال ۱۴۰۴ منتشر شده که بر اساس آن، بخش‌هایی از زنجیره تولید با رشد همراه بوده و برخی دیگر کاهش داشته‌اند؛ به‌طوری‌که تولید تیرآهن با افت قابل‌توجه و تولید ورق پوشش‌دار و آهن اسفنجی با افزایش همراه بوده است.

شدت گرفتن بحران ناترازی انرژی، توجه صنایع فولادی را به سوی نیروگاه‌های تجدیدپذیر جلب کرد. این تجربه که از نمونه‌های خارجی الگوبرداری شد در فولاد مبارکه اصفهان و فولاد خوزستان مورد استفاده قرار گرفت. فولاد مبارکه با احداث نیروگاه تجدیدپذیر ۶۰۰ مگاواتی در شرق این استان و فولاد خوزستان با احداث نیروگاه تجدیدپذیر در بهبهان و گتوند دو گام بلند در جهت عبور از بحران ناترازی را برداشتند.

انتقال آب و گاز با توجه به بحران ناترازی امروز به یکی از مهمترین موضوعات و چالش های کشور تبدیل شده است. این اتفاق باعث شده تا اجرای پروژه های خطوط انتقال نیز از مهمترین پروژه های در دستور کار باشد.

صنعت فولاد ایران در سال ۱۴۰۳ با تأثیرات قابل توجه ناشی از ناترازی انرژی، به ویژه کمبود برق و گاز طبیعی، مواجه شد. این وضعیت منجر به کاهش چشمگیر در حجم تولید، افزایش هزینه‌های عملیاتی، ارزش تولید از دست رفته صادراتی و زیان‌های مالی قابل توجه برای فعالان این بخش شد. در این سال، محدودیت‌های فزاینده در تأمین انرژی، به ویژه در فصول گرم و سرد، زنجیره تولید فولاد را مختل کرد و توان رقابتی تولیدکنندگان داخلی را در بازارهای جهانی تحت تأثیر قرار داد.

ناترازی انرژی و قطعی برق، صنعت و تولید کشور را به زانو درآورده است. همزمان با افزایش فشار مالیات و رشد هزینه‌‌‌های تولید بخش صنعت، ناترازی در حال صدور فاکتورهای روزانه برای صنعتگران است. در یک‌برآورد جدید، هزینه تحمیلی ناشی از بی‌‌‌برقی به صنایع، ۸‌هزار میلیارد تومان یا ۱۱۰میلیون دلار است.