بیشتر هیدروژن جهان (۹۶٪) هنوز از سوخت‌های فسیلی تولید می‌شود که آلایندگی بالایی دارد. حتی با جذب کامل کربن، هیدروژن "آبی" هنوز انتشار گاز‌های گلخانه‌ای قابل توجهی دارد. برای کربن‌زدایی واقعی، تولید هیدروژن از طریق الکترولیز با برق کاملاً تجدیدپذیر ضروری است، زیرا استفاده از برق شبکه با ضریب انتشار بالا (مانند هند) می‌تواند آلایندگی را افزایش دهد.

تولید فولاد سبز، که به عنوان یک راه‌حل پایدار برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در صنعت فولاد مطرح شده است، با چالش‌های متعددی مواجه است. هزینه‌های بالای هیدروژن و مشکلات زیرساختی از جمله موانع اصلی در این مسیر به شمار می‌روند. به گفته IDTechEx، تولید ۴۶ میلیون تن فولاد سبز تنها حدود ۲.۵ درصد از تولید سالانه فولاد جهانی را تشکیل می‌دهد و با وضعیت کنونی، کوره‌های بلند مبتنی بر زغال‌سنگ برای سال‌های زیادی همچنان فناوری غالب خواهند بود.

سریع‌‌‌ترین و پایدارترین توسعه اقتصادی از طریق واردات یکپارچه پنل‌‌‌های خورشیدی، اینورترها، ترانسفورماتورهای با ولتاژ بالا و سازه‌‌‌های پیگیری از چین امکان‌‌‌پذیر است.

با توجه به تجهیزاتی که به واسطه پروژه مشترک در ای‌ام‌استیل مستقر شده در این پروژه از هیدروژن سبز برای احیای سنگ آهن پیش از تبدیل آن به فولاد استفاده می‌شود. گفته می‌شود که این روش انتشار دی‌اکسیدکربن در تولید فولاد را تا ۹۵درصد کاهش می‌دهد.

مدیرعامل شرکت فولاد آلیاژی ایران همچنین اشاره کرد که در آینده نزدیک، با توسعه فناوری‌های مرتبط با تولید هیدروژن سبز و اعمال مالیات‌های سنگین کربنی، تولید فولاد به روش‌های سنتی کمتر مورداستفاده قرار خواهد گرفت و صنعت فولاد به سمت استفاده از روش‌های پایدارتر و سبز حرکت خواهد کرد

استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر نظیر انرژی خورشیدی، بادی و آبی به‌عنوان جایگزین‌های پایدار و پاک برای تامین برق صنایع روزبه‌روز در حال افزایش است. کشورهای پیشرو در حوزه صنعتی همچون چین، آلمان و آمریکا، سرمایه‌گذاری‌های کلانی در انرژی‌های تجدیدپذیر انجام داده‌اند و به سمت صنعتی سبز و پاک حرکت می‌کنند.

تقاضای جهانی برای برق تا سال ۲۰۵۰، رشد دو برابری خواهد داشت و تقاضا برای انرژی‌های تجدیدپذیر را افزایش می‌دهد. انتظار می‌رود که تقاضای جهانی انرژی به موازات رشد جمعیت، صنعتی شدن و افزایش استفاده از فناوری‌های پیچیده مانند هوش مصنوعی ارتقا یابد.

نیک بایس، مدیر بخش سرمایه‌گذاری و ارتباطات شرکت «Ferrexpo» مستقر در اوکراین و سومین صادرکننده بزرگ گندله‌ سنگ‌آهن پرعیار در جهان، اختصاص سرمایه‌گذاری هنگفت برای توسعه فرایند تولید سنگ‌آهن بر پایه هیدروژن در زمان جنگ روسیه و اوکراین را اقدامی بسیار چالش‌برانگیز عنوان کرد.

میزان تولید شرکت در سال 1401 حدود 250 هزار تن بود. با توجه به اینکه ظرفیت شرکت 400 هزار تن در سال است، برای دست‌یابی به ظرفیت اسمی کارخانه به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کرده‌ایم که این راهبرد با همت و عزم نهادینه‌شده نزد کارکنان محقق شود.

تصویب محدودیت‌های کربن (Carbon tax) در اتحادیه اروپا باعث‌شده تا محصولات معدنی‌‌‌‌ای که تولید گاز‌‌‌‌‌‌‌‌های گلخانه‌ای کمتری دارند، از اهمیت ویژه‌‌‌‌ای برخوردار شوند.