تمركز منابع استراتژیك

تمرکز منابع استراتژیک در مناطق یا نهادهای جغرافیایی محدود، می‌تواند زمینه‌ساز نوعی عدم‌تعادل ساختاری در تأمین مواد اولیه و محصولات حیاتی باشد. چنین تمرکزی، کشورها و صنایع را در برابر وقایع غیرمنتظره‌ای مانند تنش‌های ژئوپلیتیکی، بحران‌های زیست‌محیطی یا اختلالات در شبکه‌های حمل‌ونقل، آسیب‌پذیر می‌سازد و انعطاف‌پذیری آن‌ها را در مدیریت بحران کاهش می‌دهد. در این میان، تنوع‌بخشی به مبادی تأمین و سرمایه‌گذاری در ظرفیت‌های جایگزین، ضرورتی راهبردی برای پایداری اقتصادی، استقلال صنعتی و آمادگی در برابر تحولات جهانی به شمار می‌رود.

سعدمحمدی خبر داد: دستیابی کشور به تکنولوژی فرآوری عناصر نادر خاکی

دکتر مرتضی علی اکبری، مدیرعامل شرکت تجلی توسعه معادن و فلزات، در این نشست اعلام کرد: این موفقیت که با همکاری جوانان نخبه و شرکت آرسس محقق شده، ایران را در زمره کشورهای پیشرفته در این حوزه قرار داده است.