در همینحال باید تاکید کرد که چین در مقام بزرگترین فولادساز دنیا نیز همچنان سیاست افت تولید را دنبال میکند. میزان تولید این کشور در اکتبر امسال در قیاس با مدت مشابه سال 2024، افت بیش از 12 درصدی را تجربه کرد. درهمینحال پیشبینی میشود مجموع میزان تولید فولاد چین در سال جاری میلادی حتی به کمتر از یک میلیارد تن کاهش یابد.
توجه به این نکته ضروری بهنظر میرسد که چین با فاصله بزرگترین فولادساز دنیا است. بنابراین کاهش تولید فولاد این کشور تاثیر بسزایی بر مجموع تولید دنیا دارد. همچنین باید تاکید کرد که افت تولید فولاد چین از کاهش پروژههای ساختوساز در این کشور نشات میگیرد هرچند روند رو به رشد واردات سنگ آهن به این کشور، دورنمای این صنعت را تا حدودی مثبت میکند.
مجموع تولید فولاد خام دنیا در ماه اکتبر براساس گزارش انجمن جهانی فولاد برابر 143.3 میلیون تن گزارش شده است. این میزان تولید در قیاس با اکتبر سال 2024 برابر 5.9 درصد کاهش داشته است. میزان تولید فولاد دنیا در اکتبر 2025 نسبت به سپتامبر ۲۰۲۵، برابر 1.1 درصد افزایش داشته که نشانهای از بازگشت نسبی ظرفیتها در برخی کشورها است.
براساس گزارش انجمن جهانی فولاد، میزان تولید فولاد در منطقه آفریقا در اکتبر امسال میلادی برابر 2 ملیون تن برآورد شده که در مقایسه با اکتبر 2024 برابر 0.8 درصد افزایش یافته است. آسیا و اقیانوسیه نیز نیز برابر 102.4 میلیون تن تولید داشتند که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته 8.2 درصد کاهش داشته است.
میزان تولید توسط کشورهای عضو اتحادیه اروپا در این بازه زمانی 10.8 میلیون تن گزارش شده است. میزان تولید در این منطقه نیز کاهشی بوده و نسبت به مدت مشابه سال گذشته آن 3.5 درصد کاهش یافته است.
میزان تولید در سایر کشورهای اروپایی در این بازه زمانی با رشد 3.8 درصدی در مقایسه با اکتبر سال 2024، برابر 3.6 میلیون تن برآورد شده است. میزان تولید در منطقه خاورمیانه نیز در اکتبر امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد 9.2 درصدی داشت و به 5.4 میلیون تن رسید.
آمریکای شمالی در این ماه 9.1 میلیون تن تولید کرد که 4.7 درصد افزایش داشته است. روسیه و سایر کشورهای مستقل مشترک المنافع به علاوه اوکراین 6.4 میلیون تن تولید کردند که 5.1 درصد کاهش داشته است. آمریکای جنوبی 3.7 میلیون تن تولید کرد که 1.1 درصد کاهش داشته است.
۱۰ کشور برتر تولیدکننده فولاد
چین همچنان با فاصله رکورددار تولید فولاد دنیا است، با اینوجود باید تاکید کرد که میزان تولید در این کشور طی ماههای گذشته کاهشی بوده که حکایت از تغییر سیاستهای این کشور دارد. میزان تولید فولاد چین در ماه اکتبر 2025 برابر 72 میلیون تن گزارش شده است که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته آن، 12.1 درصد کاهش داشته است.
هند در مقام دومین فولادساز بزرگ دنیا در این ماه 13.6 میلیون تن فولاد تولید کرد که در مقایسه با تولید این کشور در اکتبر 2024، رشد 5.9 درصدی را از آن خود کرده است. ایالات متحده ۷ میلیون تن فولاد تولید کرد که 9.4 درصد افزایش داشته و این کشور در ماه اکتبر در جایاه سومین فولادساز بزرگ دنیا ایستاده است. ژاپن 6.9 میلیون تن فولاد تولید کرد که یک درصد کاهش داشته است.
تخمین زده میشود روسیه 5.3 میلیون تن فولاد تولید کرده باشد که 6.2 درصد کاهش داشته است. کره جنوبی 5.1 میلیون تن فولاد تولید کرده که 5.8 درصد کاهش داشته است. ترکیه 3.2 میلیون تن فولاد تولید کرده که 3.1 درصد افزایش داشته است. آلمان 3.1 میلیون تن فولاد تولید کرده که ۳ درصد کاهش داشته است. برزیل 3 میلیون تن فولاد تولید کرده که 2.7 درصد کاهش داشته است.
ایران نیز در اکتبر امسال میلادی برابر 3.3 میلیون تن فولاد تولید کرده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۲ درصد افزایش داشته و به این ترتیب در جایگاه دهمین فولادساز بزرگ دنیا ایستاده است.
ناگفته نماند که ظرفیت فولادسازی ایران بهمراتب بالاتر است، با اینوجود موانع متعددی در مسیر تولید صنعتی این کشور به چشم میخورد که مانع تولید با توان حداکثری میشود. برآورد میشود چنانچه ایران بتواند از حداکثر ظرفیت خود در تولید فولاد استفاده کند، در جایگاه هفتمین فولادساز دنیا نیز قرار گیرد.
کاهش بیسابقه تولید فولاد چین
بررسی روند تولید فولاد چین حکایت از افت تولید توسط این کشور دارد. تولید فولاد چین در مسیر کاهش بیسابقه به زیر یک میلیارد تن است. انتظار میرود این رکورد کاهشی پس از سال 2019 مجددا ثبت شود. با اینوجود همزمان شاهد رو به رشد واردات سنگ آهن به چین هستیم. واردات سنگ آهن این کشور در مسیر عبور از رکورد 1.24 میلیارد تن سال گذشته است که در سال ۲۰۲۴ به ثبت رسید. افت تولید در عین کاهش واردات، عجیب بهنظر میرسد. گویی بازار منتظر اجرای سیاستهایی از سوی دولت چین است که به تحریک اقتصادی در این کشور و رونق ساختوساز منتهی شود.
کارخانههای فولادسازی چین با هزینههای بالای ورودی و تقاضای ضعیف در بخش ساختوساز روبهرو هستند. حال این سوال جدی مطرح است که چرا واردات سنگ آهن تا این حد قوی است در حالی که بخش فولاد به وضوح با مشکل مواجه است.
گفتنی است دولت چین در ماههای گذشته رویکردی تدریجی را در پیش گرفته و با تمرکز بر ارتقای کیفیت و نوآوری، ظرفیتهای موجود را مدیریت میکند. این سیاست نه تنها چشمانداز تولیدکنندگان پیشرفته را روشنتر کرده، بلکه مسیر کاهش تولید سالانه فولاد را هموار میکند.
وزارت صنعت چین در اکتبر مقررات سختگیرانهای برای کنترل ظرفیت تولید پیشنهاد کرد که طبق آن حذف ظرفیتهای موجود باید بیش از ۱.۵ برابر ظرفیتهای جدید در حال احداث باشد. طرحهایی که شامل نوسازی کارخانهها شوند، از شرایط بهتری برخوردار خواهند بود و برخی از قطبهای اصلی تولید فولاد نیز از افزودن ظرفیت جدید منع شدهاند.
اعمال محدودیت بر گسترش ظرفیت، به جای تعطیلی کارخانههای ضعیف، کمکی به کارخانههایی که از بحران بازار مسکن آسیب دیدهاند، نمیکند. با این حال، ترویج تولید فولاد با ارزش افزوده بالا در مقابل محصولات خام، مانند میلگرد ساختمانی، نشان میدهد شرکتهایی که توانایی تخصصیسازی تولید دارند، از این سیاست سود خواهند برد.
صرفنظر از سیاست دولت برای مدیریت عرضه، تقاضا نقش تعیینکنندهای در شکلدهی به آینده صنعت فولاد خواهد داشت. برنامه پنجساله چین به مجموعهای از پروژههای بزرگ عمرانی اشاره دارد که میتوانند تقاضا را تحریک کنند.
صادرات فولاد همچنان نقطه قوت عملکرد فولادسازان چینی است، اما آینده آن نامطمئن به نظر میرسد، زیرا جهان به سیاستهای حمایتگرایانه بیشتری گرایش پیدا میکند. بانک گلدمن ساکس پیشبینی کرده است که صادرات فولاد چین در سال آینده ۸ درصد کاهش یابد، هرچند این میزان هنوز دومین حجم صادراتی بزرگ تاریخ چین خواهد بود.
