سال ۱۴۰۳ برای صنعت فولاد ایران، به‌ویژه در بخش فولادهای میانی (بیلت و بلوم، اسلب)، سالی پرفراز و نشیب بود. درواقع چالش های بسیاری از جمله چالش انرژی و کمبود برق و گاز توانست تولید و در ادامه بازار را تحت تاثیر قرار دهد. برخلاف رشد برخی بخش ‌های معدنی، فولاد میانی با کاهش قابل توجه در تولید و صادرات مواجه شد. این موضوع به طور کلی می تواند متاثر از عوامل بسیاری باشد.

بر مبنای سند راهبردی وزارت صنعت، معدن و تجارت، چشم‌انداز صنعت فولاد ایران در افق ۱۴۰۴ به گونه‌ای ترسیم شده است که کشور بتواند با ۵۵ میلیون تن تولید فولاد خام به جایگاه هفتم بزرگ‌ترین تولیدکنندگان این محصول استراتژیک در دنیا برسد. همچنین از این میزان تولید، ۳۶ میلیون تن برای صادرات هدف‌گذاری شده است.

صنعت فولاد ایران، نگین درخشان اقتصاد کشور، سالانه بیش از ۲۰ میلیارد دلار ارزآوری دارد و نقشی بی‌بدیل در توسعه و ثبات اقتصادی ایفا می‌کند. این صنعت که روزگاری همچون رودخانه‌ای خروشان، موتور محرک رشد کشور بود، با برنامه‌ریزی‌های بلندمدت در مسیر دستیابی به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن در سال ۱۴۰۴ قرار داشت

بابک علیزاد شهیر مدیرعامل مجتمع با اشاره به نگاه توسعه گرایانه این شرکت گفت: امروز سوم فروردین ۱۴۰۴ در سالی که مزین گشته است به شعار سرمایه گذاری برای تولید، عملیات پروژه توسعه خطوط نورد با هدف ارتقای تکنولوژی به منظور افزایش بهره وری و کاهش مصرف انرژی پیرو سیاست های این واحد تولیدی برای مصرف بهینه انرژی و کاهش توقفات و همچنین تولید محصولی کیفی آغاز شد.

کمبود برق یکی از چالش‌های اساسی صنایع انرژی‌بر کشور است که در سال‌های اخیر، تولید و بهره‌وری بسیاری از شرکت‌های بزرگ را تحت تأثیر قرار داده است. استان خوزستان، به‌عنوان قطب صنعت فولاد کشور، بیش از سایر مناطق با این مشکل دست‌وپنجه نرم می‌کند.

در دوره ۱۱ ماهه نخست سال ۱۴۰۳، شرکت جهان فولاد سیرجان موفق شد حجم کل تولیدات خود را به ۲,۳۹۰,۷۳۱ تن برساند. این رقم در مقایسه با ۱,۹۵۹,۵۵۴ تن تولید در مدت مشابه سال قبل، رشد ۲۲ درصدی را نشان می‌دهد.

پیش از بحران کرونا، چین برنامه‌ریزی کرده بود تا سال ۲۰۵۰ به هدف صفر کردن انتشار کربن در صنعت فولاد دست یابد و هند نیز این هدف را برای سال ۲۰۶۰ تعیین کرده بود. اما شرایط پیش‌آمده و محدودیت‌های انرژی باعث شد هر دو کشور برنامه‌های خود را ۱۰ سال به‌تعویق بیندازند. چین در سال ۲۰۲۲ رسما اعلام کرد که هدف سبز کردن کامل صنعت فولاد را به سال ۲۰۶۰ موکول کرده است و هند نیز زمان دستیابی به این هدف را به سال ۲۰۷۰ تغییر داد.

در دهمین رویداد «پورتفو تکنوتور» طرح‌های خوبی ارائه شده که می‌تواند در تولید محصولات جدید به ما کمک کند. این جلسات به انتقال دانش و ایجاد ارزش افزوده برای شرکت‌ها کمک می‌کند و اهمیت بالای دانش در دنیای امروز را نشان می‌دهد.

امروزه، یکی از اقدامات استراتژیک و هوشمندانه شرکت‌ها جهت دستیابی به سودآوری پایدار و افزایش عمر پربار سازمان، تمرکز بر آینده‌نگری و تضمین رشد مستمر در کنار افزایش سودآوری سالانه است. این رویکرد به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا از بنیان قوی برخوردار شوند و سرمایه‌گذاری‌های فعلی‌شان قابل اعتماد و اتکا باشد. بر همین اساس، بررسی مستمر اقدامات زیرساختی شرکت‌های بزرگ صنعتی از ضروریات توسعه پایدار این شرکت‌هاست.

بحران انرژی در صنعت فولاد، به ‌ویژه کمبود برق و گاز، یکی از مهم ‌ترین مشکلاتی است که باعث کاهش تولید و افزایش هزینه‌ های این صنعت شده است. کارخانه ‌های فولاد برای فرآیندهایی مانند ذوب، ریخته‌گری و نورد به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارند.

در برنامه توسعه هفتم، صنایع معدنی نقش موتور محرک اقتصاد کشور را بر عهده دارند همان‌طور که صنایع نفت و گاز در برنامه توسعه ششم این نقش را بر عهده داشتند. نتیجه برنامه ششم این شد که امروز با ناترازی یا با بحران انرژی رو‌به‌رو هستیم و تقریباً هیچ‌کدام از اهداف ترسیم شده در این برنامه محقق نشد. فعالان معدنی معتقد هستند که صنایع معدنی ظرفیت رشد ۱۳ درصدی را دارند، اما با قوانین فعلی و از همه مهم‌تر حقوق دولتی معادن این رشد محقق نخواهد شد.

فولاد مبارکه، یکی از بزرگترین شرکت‌ های تولید فولاد در ایران، در راستای تأمین منابع انرژی مورد نیاز خود و کاهش وابستگی به شبکه‌ های عمومی انرژی، اقدامات زیادی در حوزه ‌های برق، آب و گاز انجام داده است. این اقدامات معمولاً با هدف بهینه‌سازی مصرف انرژی، کاهش هزینه‌ ها و حفظ محیط زیست صورت می‌ گیرند.