به گزارش تجارت، معدن و فولاد: بخش معدن و صنایع معدنی می‌تواند موتور محرک توسعه اقتصادی کشور باشد، اما موانعی در این بین باعث شده تا توسعه در این بخش با سرعت کمی پیش برود.
بخش معدن برای تحقق رشد ۱۳ درصدی در برنامه هفتم توسعه نیازمند ایجاد بستر‌هایی است که بتواند به عنوان یکی از کلیدی‌ترین بخش‌های اقتصادی کشور ایفای نقش کند. اما در این بین موضوعات بسیاری بر توسعه این بخش اثرگذار است. به عنوان مثال تغییرات نرخ ارز، ابلاغ بخش‌نامه‌های خلق‌الساعه و ... تماما در این سال‌ها منجر به کاهش توسعه در بخش معدن شده است.
حال در شرایط فعلی برای تحقق این عدد باید اقداماتی از سوی وزارت صمت نیز انجام شود. به طور کلی با تغییرات جدید در سیاست‌های دولت چهاردهم، بخش معدن تحت تأثیر تصمیمات مهمی قرار گرفته است. از جمله این تصمیمات می‌توان به تفویض اختیارات شورای عالی معادن به استان‌ها، چالش ناترازی انرژی و برنامه‌های حمایتی از سرمایه‌گذاران معدنی اشاره کرد.
در بحث تفویض اختیار به شورای عالی معادن استان‌ها، بر اساس تصمیم وزارت صمت بخشی از اختیارات شورای عالی معادن به استان‌هایی که فعالیت معدنی دارند، تفویض خواهد شد. این اقدام می‌تواند روند تصمیم‌گیری و اجرای پروژه‌های معدنی را تسریع کند و امکان بهره‌برداری بهینه‌تر از معادن را فراهم آورد.
برخی از پرونده‌های موجود در شورای عالی معادن نشان می‌دهد که تنها یک مانع کوچک توانسته یک فعالیت اقتصادی را متوقف کند. در نتیجه این تفویض اختیار باعث می‌شود فعالیت‌های بخش معدن سرعت بگیرد. از سویی دیگر قرار است استان‌هایی مانند بوشهر که دارای ظرفیت معدنی بالایی هستند، از این سیاست منتفع شوند. با این حال، نیاز به نظارت و کنترل مرکزی برای جلوگیری از سوء‌استفاده‌ها و حفظ استاندارد‌های زیست‌محیطی اهمیت زیادی دارد.
اما در بحث انرژی، امروز شاهد هستیم که بخش معدن با چالش‌هایی مواجه است که توانسته بهره‌برداری از ظرفیت‌های موجود را قفل کند. هرچند شرکت‌های معدنی و صنایع معدنی پا به میدان گذاشته و برای حل آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
اما به طور کلی یکی از موانع اصلی رشد بخش معدن، ناترازی انرژی در کشور است. وزیر صمت نیز اخیرا به کاهش تولید برق و افزایش مصرف در یک دهه اخیر اشاره کرده است که موجب محدودیت در تأمین انرژی مورد نیاز صنایع شده است.
در حال حاضر، صنایع معدنی کشور به ۱۶ هزار مگاوات برق نیاز دارند، در حالی که فقط ۶ هزار مگاوات آن تأمین می‌شود. این ناترازی می‌تواند منجر به کاهش تولید و حتی تعطیلی برخی از معادن شود. ایجاد نیروگاه‌های پاک برای تأمین برق صنایع معدنی یک راهکار اساسی برای برون‌رفت از این بحران است.
در این میان یکی از اقدامات مهم دولت، ارائه بسته پیشنهادی برای حمایت از سرمایه‌گذاران معدنی است. این بسته در مرحله کارشناسی قرار دارد و در صورت تصویب، شامل تقسیط بدهی‌های سرمایه‌گذاران به تأمین اجتماعی و دولت خواهد بود. این اقدام می‌تواند موجب افزایش سرمایه‌گذاری در بخش معدن و احیای معادن راکد شود. همچنین، کاهش فشار مالی بر فعالان معدنی می‌تواند زمینه‌ساز توسعه پایدار این صنعت باشد.
سیاست‌های جدید دولت چهاردهم در بخش معدن می‌تواند تأثیرات مثبت و منفی به همراه داشته باشد. تفویض اختیارات به استان‌ها و حمایت‌های مالی از سرمایه‌گذاران می‌تواند به رونق معادن و افزایش بهره‌برداری از ذخایر معدنی کمک کند. اما چالش ناترازی انرژی همچنان یک تهدید جدی برای صنعت معدن است که نیازمند برنامه‌ریزی دقیق برای توسعه زیرساخت‌های انرژی است. همچنین، استفاده از فرصت‌های صادراتی مستلزم رعایت استاندارد‌های بین‌المللی و بهبود کیفیت محصولات معدنی است. به طور کلی، این سیاست‌ها می‌توانند در صورت اجرای صحیح، گام مهمی در جهت توسعه پایدار بخش معدن کشور باشند.
