به گزارش تجارت، معدن و فولاد: علاءالدین ازوجی با اشاره به نقش کلیدی صنعت فولاد در توسعه صنعتی کشور گفت: در همه کشورهای در حال گذار از توسعه نیافتگی به توسعه یافتگی، صنعت فولاد یکی از پایه های اصلی پیشرفت اقتصادی است. این صنعت، به دلیل پیوندهای پیشین و پسینی خود با دیگر بخش های اقتصادی، نقش راهبری در رشد صنعتی ایفا می‌کند و یکی از ارکان اصلی ثروت‌آفرینی ملی محسوب می‌شود.
وی با اشاره به نقش نهادهای مالی در تأمین مالی پروژه‌های فولادی افزود: در دنیا صندوق‌های بازنشستگی و نهادهای سرمایه‌گذاری بزرگ در تأمین مالی صنایع مادر، از جمله فولاد، نقش جدی دارند. در ایران نیز صندوق بازنشستگی کشوری با دارا بودن چندین شرکت فعال در زنجیره فولاد، بخشی مؤثر از این صنعت را در اختیار دارد. شرکت‌های زیرمجموعه صندوق توانسته‌اند در سال‌های اخیر سهم قابل‌توجهی از تولید فولاد کشور را پوشش دهند و انتظار داریم این روند با پایداری و رشد بیشتر ادامه یابد.
سهم قابل توجه صندوق بازنشستگی در تولید فولاد کشور
مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری با اشاره به سهم این مجموعه در تولید فولاد ایران، بیان کرد: «در حال حاضر ظرفیت تولید فولاد در کشور بیش از ۳۰ میلیون تن در سال است و برآوردها نشان می‌دهد حدود یک‌سوم این تولید، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در مجموعه شرکت‌های وابسته به صندوق بازنشستگی کشوری و صندوق فولاد انجام می‌شود. بخشی از این تولید در داخل مصرف می‌شود و بخشی نیز به بازارهای صادراتی راه می‌یابد.
چالش فناوری و ضرورت حرکت به سمت فولاد سبز
ازوجی یکی از چالش های اصلی صنعت فولاد را ضعف در رسوخ فناوری های نو عنوان کرد و افزود: صنعت فولاد ایران هنوز در زمینه فناوری های نوین و دانش‌بنیان با فاصله قابل توجهی از استانداردهای جهانی قرار دارد. در دهه اخیر مفهومی تحت عنوان “فولاد سبز” در سطح بین المللی مطرح شده که هدف آن کاهش انتشار کربن و بهبود عملکرد زیست محیطی در زنجیره تولید است. متأسفانه این فناوری در کشور ما کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بخشی از شرکت های دانش بنیان، از جمله ایران ذوب، گام هایی در این مسیر برداشته‌اند، اما نیازمند حمایت و برنامه‌ریزی جامع هستیم تا در کنار صیانت از دارایی‌های بازنشستگان، بتوانیم به اهداف زیست محیطی نیز دست یابیم.
پیوند صنعت فولاد با صندوق های بازنشستگی؛ ستون فقرات ثروت ملی
وی با بیان اینکه در اقتصاد جهانی، ستون فقرات توسعه صنعتی کشورها به صنعت فولاد متصل است، گفت: در ایران نیز این پیوند میان صنعت فولاد و صندوق‌های بازنشستگی در حال شکل‌گیری است. در آینده نزدیک، ستون فقرات صنعتی و ثروت ملی کشور بیش از پیش به صندوق‌های بازنشستگی و سرمایه‌گذاری های مولد در این بخش وابسته خواهد شد. ما در صندوق بازنشستگی کشوری، در حال گذار از بنگاه‌داری سنتی به سمت ثروت‌آ فرینی و سرمایه‌گذاری نوین با بازده بالا هستیم.
انرژی و ارز، دو چالش اصلی صنعت فولاد
مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری درباره چالش‌های انرژی و محدودیت‌های ارزی صنعت فولاد نیز بیان کرد: «در سال گذشته و امسال، کمبود انرژی به‌ویژه در ماه‌های گرم سال باعث کاهش تولید در واحدهای فولادی شد. آمارها نشان می‌دهد که روند تولید فولاد در ایران به‌صورت سینوسی تحت تأثیر کمبود گاز و برق قرار گرفته است. انتظار می‌رود با اقداماتی که دولت در سال جاری و آینده برای توسعه زیرساخت‌های انرژی در دست اجرا دارد، این مشکل تا حد زیادی مرتفع شود.»
وی ادامه داد: همچنین در حوزه ارزی، با هماهنگی میان بانک مرکزی و وزارت اقتصاد، در تلاش هستیم محدودیت های ارزی که مانع رشد صادرات فولاد شده را برطرف کنیم تا جریان سرمایه و بازگشت ارز به کشور تسهیل شود.
تکمیل زنجیره ارزش و انتقال صندوق فولاد به صندوق بازنشستگی کشوری
ازوجی با اشاره به اهمیت تکمیل زنجیره ارزش فولاد، اظهار داشت: در سطح جهانی، یکی از راهکارهای اصلی برای پایداری صنایع، تنوع‌بخشی و تکمیل زنجیره ارزش است. ما در گام نخست این زنجیره را در سطح ملی پیگیری کرده‌ایم و در مرحله بعد، قصد داریم آن را به سطح منطقه‌ای، به‌ویژه در جنوب غرب آسیا و خاورمیانه، گسترش دهیم تا بتوانیم بخشی از نیازهای فولادی کشورهای منطقه را تأمین کنیم.
وی خاطرنشان کرد: دولت در چارچوب برنامه هفتم توسعه، تصمیم مهمی اتخاذ کرد و آن انتقال صندوق فولاد به صندوق بازنشستگی کشوری بود. این اقدام، نه‌تنها موجب تکمیل زنجیره فولاد از مرحله تولید تا صادرات می‌شود، بلکه فضای رقابتی سالم‌تری در صنعت ایجاد خواهد کرد و در نهایت منجر به افزایش ثروت و رفاه برای بازنشستگان کشور می‌گردد.
واگذاری مدیریت، نه مالکیت
مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری در پایان درباره سیاست واگذاری‌ها در برنامه هفتم توسعه گفت: در چارچوب مواد ۵ و ۲۸ قانون برنامه، صندوق بازنشستگی کشوری موظف است واگذاری‌ها را بر اساس منافع ملی و بازنشستگان انجام دهد. اما تأکید می‌کنیم که این واگذاری‌ها مربوط به مدیریت است، نه مالکیت. هدف، انتقال ثروت نیست بلکه ایجاد ثروت از طریق واگذاری‌های مدیریتی و بهره‌وری بیشتر است تا رفاه بازنشستگان افزایش یابد.
