به گزارش تجارت، معدن و فولاد: غولهای فولادسازی اروپا (آرسلورمیتال و تیسنکروپ) راهاندازی کارخانههای هیدروژنمحور خود را به دلیل نوسان قیمت انرژی و عدم توجیه اقتصادی به تعویق انداختهاند. با این حال، کارشناسان معتقدند که نقش هیدروژن در کربنزدایی صنایع سنگین مانند فولاد و کشتیرانی غیرقابل انکار است. به گزارش بیگ مینت، جالب اینجاست که هند، برخلاف اروپا، شاهد کاهش چشمگیر قیمت انرژیهای تجدیدپذیر در دهه اخیر بوده که پتانسیل تولید هیدروژن سبز را در این کشور افزایش داده است.
بیشتر هیدروژن جهان (۹۶٪) هنوز از سوختهای فسیلی تولید میشود که آلایندگی بالایی دارد. حتی با جذب کامل کربن، هیدروژن "آبی" هنوز انتشار گازهای گلخانهای قابل توجهی دارد. برای کربنزدایی واقعی، تولید هیدروژن از طریق الکترولیز با برق کاملاً تجدیدپذیر ضروری است، زیرا استفاده از برق شبکه با ضریب انتشار بالا (مانند هند) میتواند آلایندگی را افزایش دهد.
هند قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ حداقل ۵ میلیون تن هیدروژن سبز تولید کند که به ۲۵۰ تراوات ساعت برق پاک نیاز دارد؛ این میزان معادل حدود ۱۴٪ کل مصرف برق این کشور در سال ۲۰۲۴ است و چالشی بزرگ محسوب میشود.
وزارت فولاد هند تخمین میزند که جایگزینی ۶۵٪ گاز طبیعی با هیدروژن سبز در تولید فولاد، هزینه را ۵.۵٪ افزایش میدهد. هزینه سربهسر هیدروژن برای صنعت فولاد بالا است و تنها در صورتی پذیرش گسترده خواهد شد که قیمت آن به کمتر از ۱ دلار به ازای هر کیلوگرم کاهش یابد.
منبع: ایفنا